De Catalaanse dinsdagen

Voor de tweede dinsdagmiddag op rij was er aan het Europees parlement in Brussel opgemerkt Catalaanse protest. Bedoeling van de initiatiefnemers van de #CatalanTuesdays is om dit elke dinsdag te herhalen… tot alle verkozen Catalaanse parlementsleden hun zetel in het Europees halfrond mogen opnemen. Want nog altijd blijven 3 zetels leeg. Die van twee verkozenen van de partij ‘Junts per Catalunya’: minister-president Carles Puigdemont en minister Toni Comin, beiden in ballingschap in ons land. Puigdemont haalde op z’n eentje bijna 1 miljoen stemmen. En die van Oriol Junqueras. De vice-minister president van de Catalaanse regering zit al meer dan 2 jaar in voorhechtenis. Hij werd vanuit zijn cel op de lijst van ‘Esquerra Republicana de Catalunya’ verkozen. Samen met Diana Riba i Giner, de vrouw van een andere politieke gevangene, Raul Romeva. Raul, mijn vriend en oud-fractiegenoot in het Europees parlement was minister van buitenlands beleid in de Catalaanse regering toen ook hij meer dan 2 jaar geleden aangehouden werd. In totaal zijn er 9 politieke gevangenen die eerstdaags hun vonnis van het Hooggerechtshof mogen verwachten. Er wordt gevreesd voor zware straffen tegen de toppolitici en de leiders van de Catalaanse burgerbeweging. Maar… ook honderden burgemeesters, leraars, kunstenaars en andere burgers worden ondertussen vervolgd door de Spaanse inquisitie. Gisteren nog werden razzia’s uitgevoerd bij activisten. 7 van hen verdwenen in Madrid achter de tralies op verdenking van ‘terrorisme’. Ik kan nochtans met vele anderen getuigen dat de Catalaanse beweging een brede democratische volksbeweging is die altijd op een vreedzame manier actie heeft gevoerd. Madrid is beducht voor nieuw massaal protest als het Hooggerechtshof straks met zijn vonnissen komt. Dat de intimidaties en de repressie toenemen in de aanloop hiervan, voorspelt weinig goeds. Dat de Europese Unie niet verontrust is door de schending van onze gedeelde Europese rechten en vrijheden is ronduit stuitend.